Şimdi Senden Geriye Kocaman Bir Ayrılık Var

BURLAHATUN · 28 Eyl 2008

GİTME BENDEN BİR NEFES ÖTEYE...
HASRETİM İÇİMDE KOPAN FIRTINALARLA DOLUP TAŞTI
SEN BENİ SEVMEKTEN HİÇ GİTMEDİN
YALNIZLIĞI KİM İSTEMİŞ SÖYLE BANA BENMİ
BIRAKIP GİDEMEDİM İŞTE YALNIZ KALDIM.SENSİZ KALDIM
AÇ KALMADIM AMA SENİ SU DİYE SAYDIĞIM GİBİ SENSİZ KALDIM
AŞK BİLE YASAKLANDI BANA HESAP VEREMEM Kİ BEN KİMSEYE YALAN SÖYLÜYEMEMKİ
SEVDİYSEM EN SON SENİ SEVDİM HİÇ KİMSE ŞAHİT DEĞİL ALLAHDAN BAŞKA
SEN SESİNİ ALDIN GİTTİN,
BEN BURDA ZATEN YALNIZDIM AYRILIĞI HİÇ DÜŞÜNMEDEN YALNIZ KALDIM...
HANİ SESSİZ BİR TREN GİDER YA O SENDİN
OYSA SEN SADECE GİTMEDİN
HANİ YANGINDAN KURTARILMAYAN BİR EŞYA OLUR YA
ÖYLE YANDIM BEN,SEN GİTTİN YA BEN BİTTİM
YARASALAR GİBİ DOLAŞIYORUM KİMSEYE ZARAR VERMEDEN
KALDIRIM TAŞI GİBİ OLDUM HERKES ÜSTÜME BASIP GECİYOR
GÖK KUŞAĞI DAİR TEK RENGİ GÖSTERİYOR O DA GECE KARANLIĞINDA BOĞULUYOR
YOSUN TUTMUŞ BOŞ SOKAKLAR ,
BENİ AĞLATAN HER ŞARKIDA SİGARAMIN DUMANIYLA CİĞERLERİM BOĞULUYOR...
ELimdeki ucuz biRanın tek mezesi şu yaLnızLık,
MeğeR daha bi efkaRLı oLuyomus sensiz içmek
SEN ELLERİNİ BANA UZATMIŞTIN YA GÜVENEREK
ELLERİNİ BENDEN CEKİNCE,ANNESİNİN ELİNİ BIRAKIP KAYBOLAN ÇOCUK GİBİ OLMUŞTUM
Sen gideRken tüm keLimeLeRde aRkandan süRükLeneRek geLdi,
Bişey diyemedim sana, içimden attığım o çığLıkLaRı duymanı isteRdim,
Ne oLuR gitme kaL diye bağıRdım sana sessizce...
KuLak zaRLaRını patLatacak o çığLıkLaRımı duyuRamadım sana..
O paRkta otuRdum senden sonRa saatLeRce,
Babasının gözLeRi önünde boğuLan biR adamın yaşadığı şokLaRı yaşattın bana..
Sen gideRken ben sadece sana bakıp tüm beceRiksizLiğimLe ağLadım..
.. Peki sen şimdi biR daha geRi geLmeyecekmisin..
Peki ben kime seni seviyoRum deRim..
Kim kaLdı şimdi geRiye,
Beni kim avutacak,
Kim ben hasta oLduğumda üzüLecek,
Kim bana seni çok özLedim diye mesaj cekecek gece yaRıLaRı,
Kim meRak edecek beni..
Peki kim benimLe kavga edecek masumca..
BiLiyoRum kimse yaşatamayacak bana bunLaRı..
NOLURDU Kİİİ AZ ÖNCE TELEFON ACAN SEN OLSAYDIN
SEN OLSAYDIN YAŞIYABİLİRMİYDİN BU KORKUYLA
HER GECE EVİMİN ÖNÜNDE NÖBET TUTARMIYDIN EVİM RÜZGARIN OLSA
GERİ DÖNMİYCMİ BİLDİĞİN HALDE HER ZAMAN AYNI CILGINLIKLARI YAPARMIYDIN
AĞLAMAM İÇİN SON İNSANINDA YANIMDAN GİTMESİNİ İSTYERMİYDİN
YAPMAZDIN DEĞİLMİ
SON KEZ İYİ DİNLE BENİ

HEP DERDİM YA SON SEVDİĞİM DEĞİL SON SEVİYORUM DEDİĞİM OLDUN
....

SEN GİTTİN YA BENDE KALMADIM İŞDE BIRAKTIĞIN SON NEFESTE ....
alıntı

BURLAHATUN · 28 Eyl 2008

BURLAHATUN · 28 Eyl 2008

Şimdi gittin mi?
Dudaklarını son bi defa öpmeden

Şimdi bittin mi?
Gölgesi yok mu artık güneşimin
Sen benim vazgeçilmezim
Sensiz nefes alamaz içim

Yüreğimdeki yağmurlar durun biraz

Acılarımı vurmayın yüzüme

Yüreğimdeki yağmurlar dökülmeyin

Gönlümdeki acı dinmedi daha

Yağma be yağmur. İçim üşüyor. Islatma toprakları.
Attığım her adım daha da ağırlaşıyor.Kokun sinmesin
çiçeklere.Çoktan unuttum içime derin bir nefes çekmeyi.
Çoktan unuttum ardından görünen gökkuşağının renklerini.
Serinletmeye çalışma boşuna içimi. İstesen de,
beceremezsin yorulma boşuna.Yağma yağmur.
Çek git yoluna Esme be rüzgar. Uğulduyor kulaklarım.
Takatim yok itme beni. Titriyor bacaklarım.
Bilmem hangi melodidir fısıldadığın. Duymuyorum.
Uzun zaman oldu işitmiyorum hiçbir sesi.

Yağmur,
Denize düştüğünde deniz,
Yeşile düştüğünde yeşil,
Toprağa düştüğünde toprak kokar...
Yağmur,
Saçına düştüğünde sevgi,
Eline düştüğünde özlem,
Göğsüne düştüğünde aşk kokar..
Hiç yağmuru,
Göğsüne düşürdün mü?

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Kıza bir partide rastlamıştı.. Harika birşeydi.
O gün peşinde o kadar delikanlı vardı ki…
Partinin sonunda kızı kahve içmeye davet etti.
Kız parti boyu dikkatini çekmeyen oğlanın davetine
şaşırdı ama tam bir kibarlık gösterisi yaparak
kabul etti. Hemen köşedeki şirin kafeye oturdular.
Delikanlı öyle heyecanlıydı ki, kalbinin çarpmasından
konuşamıyordu. Onun bu hali kızın da huzurunu kaçırdı…
“Ben artık gideyim” demeye hazırlanırken, delikanlı
birden garsonu çağırdı.
“Bana biraz tuz getirir misiniz” dedi.
“Kahveme koymak için”
Yan masalardan bile şaşkın yüzler delikanlıya baktı.
Kahveye tuz! Delikanlı kıpkırmızı oldu utançtan
ama tuzu kahvesine döktü ve içmeye başladı.
Kız, merakla “Garip bir ağız tadınız var.” dedi..
Delikanlı anlattı: “Çocukken deniz kenarında yaşardık
. Hep deniz kenarında ve denizde oynardım.
Denizin tuzlu suyunun tadı ağzımdan hiç eksilmedi.
Bu tatla büyüdüm ben. Bu tadı çok sevdim.
Kahveme tuz koymam bundan. Ne zaman o tuzlu tadı
dilimde hissetsem, çocukluğumu, deniz kenarındaki evimizi
ve mutlu ailemi hatırlıyorum… Annemle babam hala
o deniz kenarında oturuyorlar.
Onları ve evimi öyle özlüyorum ki…”
Bunları söylerken gözleri nemlenmişti delikanlının…
Kız dinlediklerinden çok duygulanmıştı.
İçini bu kadar samimi döken, evini, ailesini bu kadar
özleyen bir adam, evi, aileyi seven biri olmalıydı.
Evini düşünen, evini arayan, evini sakınan biri…
Ev duyusu olan biri… Kız da konuşmaya
başladı. Onun da evi uzaklardaydı. Çocukluğu gibi…
O da ailesini anlattı. Çok şirin bir sohbet olmuştu…
Tatlı ve sıcak. Ve de bu sohbet öykümüzün harikulade
güzel başlangıcı olmuştu tabii… Buluşmaya
devam ettiler ve her güzel öyküde olduğu gibi, prenses,
prensle evlendi. Ve de sonuna kadar çok mutlu yaşadılar.
Prenses ne zaman kahve yapsa prensine içine bir kaşık
tuz koydu, hayat boyu…
Onun böyle sevdiğini biliyordu çünkü…
40 yıl sonra, adam dünyaya veda etti.
“Ölümümden sonra aç” diye bir mektup bırakmıştı
sevgili karısına. Şöyle diyordu, satırlarında:
“Sevgilim, bir tanem. Lütfen beni affet. Bütün hayatımızı
bir yalan üzerine kurduğum
için beni affet. Sana hayatımda bir tek kere yalan söyledim..
Tuzlu kahvede.”
İlk buluştuğumuz günü hatırlıyor musun? Öyle heyecanlı ve
gergindim ki, şeker diyecekken “Tuz” çıktı ağzımdan.
Sen ve herkes bana bakarken, değiştirmeye o
kadar utandım ki, yalanla devam ettim. Bu yalanın bizim
ilişkimizin temeli olacağı hiç aklıma gelmemişti.
Sana gerçeği anlatmayı defalarca düşündüm.
Ama her defasında korkudan vazgeçtim.
Şimdi ölüyorum ve artık korkmam için hiçbir sebep yok…
İşte gerçek: Ben tuzlu kahve sevmem! O garip ve rezil
bir tat. Ama seni tanıdığım andan itibaren bu rezil
kahveyi içtim. Hem de zerre pişmanlık duymadan.
Seninle olmak hayatımın en büyük mutluluğu idi ve
ben bu mutluluğu tuzlu kahveye borçluydum.
Dünyaya bir daha gelsem, herşeyi yeniden yaşamak,
seni yeniden tanımak ve bütün hayatımı yeniden seninle
geçirmek isterim, ikinci bir hayat boyu daha tuzlu kahve
içmek zorunda kalsam da..”
Yaşlı kadının gözyaşları mektubu sırılsıklam ıslattı.
Lafı açıldığında birgün biri, kadına
“Tuzlu kahve nasıl bir şey?”
diye soracak oldu..
Gözleri nemlendi kadının…
Çok tatlı!.. dedi…
alıntı

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Sen Yoksun ya, güneş doğmuyor
Her şarkıda hüzün var
Şiirler bile dost değil
Her mısrada hüzün var
Yastığımda hala kokun
Her tarafta yüzün var
Sen yoksun ya, sanki yarım kalmışım
Sen yoksun ya, çıldırmış bunalmışım
Sen yoksun ya, hep bu şarkıyı çalmışım
Sen neredesin
Yoksun, sen gelmiyorsun
Yoksun, ağlatıyorsun

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Ben anlatılamayan eksik düşler gördüm gözlerinde,
hani tam yanıbaşımdasın..
sustum,yutkundum..seni,sevgimi...
sonra çıkardım ne varsa bana ait,sana ait...

ve çok sevdim çocuk olmayı seninle..yalansız konuşmaları mesela...
bunu dersem ne der,şunu dersem ne olur,kaçsam mı ya da kovalasam mı geyiklerini...
ben sende bunu sevdim işte,hissettiğini söylemeni,söylemeden gösterdiklerimizi,
aynı anda ,aynı yöne dönüşlerimizi bi de...

olmamasını sevdim biraz ama daha çok olmasını beklemeyi..
ben umudu sevdim senle,umutlanmayı mutluluğa...
mutlak mutlanmayı,seni mutlu kılmayı..
sıcacık gülümsemelerinle ısıtmanı bu soğuk şehri..
belki şairin dediği gibi arabesk kalsam da kent soylu aşklara ...
beni anlamanı sevdim küçük kız!...
ama en çok bana anımsatmanı sevmeyi...
çocukluğumu...
bilyelerimi yani,3 yanlışla 1 doğru götüren dergi testlerini,
beni ağlatan,5 olması gereken 4'lük müzik notumu,
kola kutusunu ayağımızla ezip ,futbol topu yapmamızı...;
annem kızar mı diye düşünmeden eskitmeyi kunduralarımı...
peki ya annem bilse seni,sevdiğimi...kızar mı ki acep?
sever mi ki seni,
bu soğuk adamı gülümsettiğin için teşekkür etmez mi dersin;
benim gibi sevmez mi ki,sever....

gözlerinin dokunduğu yerlerimi gömmek istiyorsa bu gönül,
alıp götürmek seni,vazgeçilmemiş ama unutulmuş bir adanın yalnızlığına,
.....bir adamın yalnızlığına...
ve paylaşmak seninle;,,,huzurlu bir o kadar,heyecanlı bir dünyayı...
yalansız,sahtesiz ve de sazsız sözsüz biraz...tenlerin,düşlerin konuştuğu daha çok...
yani gelmen,kaybolmak istediğim bu dünyanın,bu kentinden kocaman olmak seninle,,,
DEV olmak,mavi gözlü değil ama,,,;
deli yürekli bir küçük çocuktan bozma...
ve boncuk gözlü küçük bir kadına tutsak olmak...
belki henüz tanışamadığım...
alıntı

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

YALNIZLIK

Bugün yüreğim buruk Bugün gözlerim donuk

Bir acı var içimde,kopkoyu kavruk İşimiz zor yollar çetin

Ama aşklar büyük Kim kime galip gelir, bilinmez sonu kayıp

Uzakta kaldı sanki ateşler Her yer buz soğuk

Bugün dilimde var bir şarkı Adı oldu YALNIZLIK...

Yalnızlık, yaşamda bir an, Hep yeniden başlayan... Dışından anlaşılmaz. Ya da kocaman bir yalan, Kovdukça kovalayan... Paylaşılmaz. Bir düşün'de beni sana ayıran Yalnızlık Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

[FONT=M&#9829]

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Mahkeme salonunda, seksenlerindeki yaşlı çiftin durumu içler acısıydı. Adam inatçı bakışlarla suskun, Ninenin ağlamaktan iyice çukurlaşmış gözleri ve keskin çizgileriyle bıkkın bakışları süzüyordu etrafyny...
Ve Hakimin tokmak sesiyle sustu uğultu ve tok sesiyle, sözü yaşlı kadına verdi, hakim...
"Anlat teyze neden boşanmak istiyorsun...?"
Yaşlı kadın derin bir nefes çektikten sonra baş örtüsüyle ağzını aralayıp, kısılmış sesiyle konuşmaya başladı...
"Bu herif yetti gayri, 50 yıldır bezdirdi hayattan..."
Sonra uzunca bir sessizlik hakim oldu mahkeme salonunda... Sessizlik bu tür haberleri her gün manşet yapan gazetecilerden birinin flaşıyla bozuldu, kim bilir nasıl bir manşet atacaklardı, yaşanmış 50 yılın ardından... Çok sayıda gazeteci izliyordu davayı, kadın neler diyecekti. Herkes onu dinliyordu.. Yaşlı kadının gözleri doldu... Ve devam etti...
"Bizim bir sedef çiçeği vardı, çok sevdiğim... O bilmez... 50 yıl önceydi... O çiçeği bana verdiği çiçeklerin arasından kopardığım bir yaprağı tohumlamıştım, öyle büyüttüm.. Yavrumuz olmadı, onları yavrum bildim... Bir süre sonra çiçek kurumaya başladı. O zaman adak adadım... Her gece güneş açmadan önce bir tas suyla sulayacağım onu diye... İyi gelirmiş dedilerdi... 50 yıl oldu, bu herif bir gece kalkıp bir kere de bu çiçeği ben sulayayım demedi... Ta ki geçen geceye kadar... O gece takatim kesilmiş.. Uyuyakalmışım... Ben böyle bir adamla 50 yıl geçirdim... Hayatımı, umudumu her şeyimi verdim... Ondan hiç bir şey göremedim.. Bir kerecik olsun, benim bildiğim görevlerden birisini yapmasını bekledim.... Onsuz daha iyiyim, yemin ederim."
Hakim, yaşlı adama dönerek;
"Diyeceğin bir şey var mı baba" dedi.
Yaşlı adam bastonla zor yürüdüğü kürsüye, o ana kadar suçlanmış olmanın utangaçlığını hissettiren yüz ifadesiyle hakime yöneldi.
"Askerliğimi, reisicumhur köşkünde bahçıvan olarak yaptım, o bahçenin görkemli görünümüyle büyümesi için emeklerimi verdim... Fadime'mi de orada tanıdım... Sedefleri de... Ona en güzel çiçeklerden buketler verdim... O çiçeklerle doludur bahçesi... Kokusuna taptığım perişan eder yüreğimi... İlk evlendiğimiz günlerin birinde boyun ağrısından onu hekime götürdüm... Hekim çok uzun süre uyanmadan yatarsa boynundaki kireç sertleşir, kötüleşir dedi.. Her gece uykusunu bölüp, uyansın, gezinsin dedi... Hekimi pek dinlemedi, bizim hatun... Lafım geçmedi... O günlerde tesadüf bu çiçek kurudu... Ben ona gece sularsan geçer dedim.. Adak dilettim... Her gece onu uyandırdım. Ve onu seyrettim... O sevdiğim kadının yavrusu bildiği çiçekleri sularken seyrettim... Her gece o çiçek ben oldum... Sanki... Ona bu yüzden tapabilirdim..." dedi adam o yaştaki bir adamdan beklenmeyecek ifadelerle...
"Her gece O yattıktan sonra uyandım... Saksıdaki suyu boşalttım... Sedef gece sulanmayı sevmez, hakim bey.. Geçen gece de... Yaşlılık.. Ben de uyanamadım.. Uyandıramadım... Çiçek susuz kalırdı amma, kadınımın boynu yine azabilirdi... Suçlandım.. Sesimi çıkartamadım..."
O an Mahkeme salonunda her şey sustu...
Ertesi sabah gazeteler "Sedef susuz kaldı" diye yine yalnızca neticeyi haber yaptılar...
alıntı

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Sultan Mahmut bir gün tüm vezirlerini toplayıp, bana bir yüzük yaptırın ve üzerine öyle birşey yazdırın ki ona her baktığımda, hüzünlüysem neşeleneyim, neşeliysem hüzünleneyim diye buyurmuş.
Vezirler toplanmışlar dört bir yana haber salmışlar. Sonunda bir gün yüzükle sultanın karşısına çıkmışlar, yüzüğü vermişler. sultan mahmut tamam işte bu demiş. yüzüğün üzerinde
" bu da geçer ya hu"
yazıyormuş....

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

AĞLAMAK NE GÜZEL!

Can sıkıcı hasret düştüğünde yadına
Mehtabın sinesine başını koyduğunda
Hicran şarkıları eşliğinde zamanın
Gözlerinin derinliklerinden yıldızlar aktığında
Ağlamak ne güzel...

Nedamet çöktüğünde yüreğine seher vakti
Seni namertçe kuşattığında yalnızlık.
Uyku firar ettiğinde gözlerinden her gece
İçinde sarmaşdolaş olduğunda sevgi ve nefret
Ağlamak ne güzel...

Yitirdiğinde sevdiklerini, ümitlerini
Kader doğurduğunda kazayı sancılı
Hüzün koktuğunda eylülde yapraklar
Vuslat gene başka baharlara kaldığında
Ağlamak ne güzel...

Hızır İrfan ÖNDER

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Bakmadığım kitap, defter kalmadı
Lügatlere baktım onları aştı
Âlimlere sordum aklı karıştı
Bilemedim nasıl anlatsam seni?

Gözlerim takılır çözülmez senden
Gönlüm esir düştü san ki bir gölgen
Sevdamın seyrini düşünürken ben
Bilemedim nasıl anlatsam seni?

O güzel cemalin güneşti aydı
Kaşların kemandı kirpiğin yaydı
Huriler bile sana hayrandı
Bilemedim nasıl anlatsam seni?

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Bahar geldi, göçmen kuşlar uçuştu, Gelip bahçenize kondu mu anne? Dilimden bir selam alıp ta geçti, Selamımı size sundu mu anne? Çok bekledim, haber gelmedi sizden, Bahar geldi, hasret gitmez içimden, Ne arayan oldu beni, ne soran Ağladım sesimi duydun mu anne? Düşerim yollara, kimse tutmaz elimi, Hasretin kederi büktü belimi, Anlatsam da anlamazlar dilimi, Seslendim, sesimi duydun mu anne?

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Ben anlatılamayan eksik düşler gördüm gözlerinde,
hani tam yanıbaşımdasın..
sustum,yutkundum..seni,sevgimi...
sonra çıkardım ne varsa bana ait,sana ait...

ve çok sevdim çocuk olmayı seninle..yalansız konuşmaları mesela...
bunu dersem ne der,şunu dersem ne olur,kaçsam mı ya da kovalasam mı geyiklerini...
ben sende bunu sevdim işte,hissettiğini söylemeni,söylemeden gösterdiklerimizi,
aynı anda ,aynı yöne dönüşlerimizi bi de...

olmamasını sevdim biraz ama daha çok olmasını beklemeyi..
ben umudu sevdim senle,umutlanmayı mutluluğa...
mutlak mutlanmayı,seni mutlu kılmayı..
sıcacık gülümsemelerinle ısıtmanı bu soğuk şehri..
belki şairin dediği gibi arabesk kalsam da kent soylu aşklara ...
beni anlamanı sevdim küçük kız!...
ama en çok bana anımsatmanı sevmeyi...
çocukluğumu...
bilyelerimi yani,3 yanlışla 1 doğru götüren dergi testlerini,
beni ağlatan,5 olması gereken 4'lük müzik notumu,
kola kutusunu ayağımızla ezip ,futbol topu yapmamızı...;
annem kızar mı diye düşünmeden eskitmeyi kunduralarımı...
peki ya annem bilse seni,sevdiğimi...kızar mı ki acep?
sever mi ki seni,
bu soğuk adamı gülümsettiğin için teşekkür etmez mi dersin;
benim gibi sevmez mi ki,sever....

gözlerinin dokunduğu yerlerimi gömmek istiyorsa bu gönül,
alıp götürmek seni,vazgeçilmemiş ama unutulmuş bir adanın yalnızlığına,
.....bir adamın yalnızlığına...
ve paylaşmak seninle;,,,huzurlu bir o kadar,heyecanlı bir dünyayı...
yalansız,sahtesiz ve de sazsız sözsüz biraz...tenlerin,düşlerin konuştuğu daha çok...
yani gelmen,kaybolmak istediğim bu dünyanın,bu kentinden kocaman olmak seninle,,,
DEV olmak,mavi gözlü değil ama,,,;
deli yürekli bir küçük çocuktan bozma...
ve boncuk gözlü küçük bir kadına tutsak olmak...
belki henüz tanışamadığım...

alıntı

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
Bu gece dağ başları kadar yalnızım

Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin?

alıntı

BURLAHATUN · 29 Eyl 2008

Gelme yüreğimin üstüne bu kadar...
Canımı acıtıyor ağırlığın..
Taşıyamıyorum sensizliği,
Sensizlikte seni sevmeyi..
Ağır geliyor sevgin..
Eziliyorum altında..

Gelme yüreğimin üstüne bu kadar..
Attığım her adımda,
Önümde uçurumlar,
Gözümü her kapattığımda sensizliğin kabusu..
Ve her yeni günde ayrılığın acısı..

Gelme işte yüreğimin üstüne bu kadar...
Sevgin acı veriyor...
Anlamıyor musun?
Uzak olmalı sen ve sana dair her şey bana...
Olmuyor...
Yapamıyorum…
Kaçtıkça sana ait olanlardan,
Bir bakıyorum boğulmuşum yine sevginin içinde
Ve ağırlığını daha çok hissediyorum küçücük yüreğimin üstünde.
Nefes almak bile zor geliyor artık bana.

Gelme dedim ya bu kadar yüreğimin üstüne..!
Bitiyorum yavaş yavaş …
Gelme,
Gelme.
Hissediyor musun acaba bendeki bu yürek ağırlığını?
Neden hep unutmak istedikçe karşıma çıkıyorsun ki?
Neden ağırlığın hiç hafiflemiyor?
Neden ben sensiz yaşamayı başaramıyorum?
Ve Neden bunları sana söyleyemiyorum?
Çek artık sevgini yüreğimden ağır diyorum,
Çok ağır
Anlamazsın ki sen bunları.
Sen gerçek sevgiyi yaşadın mı hiç?
Bir yürekteki,
Diğer bir yüreğin ne demek olduğunu bilir misin?
Hiç benim yüreğimden görmek istedin mi kendini?

Bak!
Geldin yine yüreğimin üstüne olanca ağırlığınla,
Nefes alamıyorum.
Kalbim çarptıkça daha da ağırlaşıyorsun
Ve ben her çarpışta bir kez daha sessizce bitiyorum.
Ve sana sesleniyorum,
Gelme,
Gelme
GELME!!!!!
Yâda beni boş ver,
Sen tüm ağırlığınla gelmeye devam et,
Ağırlığını hiç çekme yüreğimden.
Hep orda kal…

BURLAHATUN · 9 Eki 2008

36486]

Sana uzak kentlerden birinde Zamanın bir yerinde Seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri Seni seviyordum ve senin haberin yoktu Saçlarını izliyordum uzaktan Kulağının arkasına düşüşü ve burnun Herkesten başkaydı işte Güldüğün zaman yukarıya bakardın Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı Ne güzeldiler Sen bilmiyordun ben seni seviyordum Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu Geri dönüyordu çoğalarak Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi Herşeyi erteleyişim oluyordun Kalp ağrısı oluyordun Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk Cesurduk Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu Ve kırmızıydı bütün karanfiller Ben seni seviyordum sen bilmiyordun Sevinçlerim oluyordun ara sıra Sen hiç bilmiyordun Sonra herhangi biri oldun Bütün sevinçlerim bittikten sonra Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları Derken birgün uzaktan gördüm seni Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak İşte yine aynı Kalbimi acıttın her zamanki gibi Değiştik sanıyordum. ve sen yine bilmiyordun Şimdi bunları anlatsa sana birileri Kimbilir Yada boşver Bilme en iyisi

[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gitme

[FONT=Times New Roman, Times, serif]figan düşer denizlere sular çekilir
[FONT=Times New Roman, Times, serif]yağmur yağmaz vahalardan kirpiklerime
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bir rüzgar hıçkırır tenhada, bir dal kırılır
[FONT=Times New Roman, Times, serif]boynunu büker sabah kervanları kelebekler ölür

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gitme
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bir yıldız küser göğüne, içini çeker bir çocuk
[FONT=Times New Roman, Times, serif]şaşırır yönünü rüzgarlar
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bütün pınarların suyu çekilir
[FONT=Times New Roman, Times, serif]solar nazlı çiçekleri kalbimin, üzülürüm

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gitme
[FONT=Times New Roman, Times, serif]öksüz kalır içimdeki imge dağları
[FONT=Times New Roman, Times, serif]saçlarını öpen seher yeli, çoban yıldızı
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bir daha turnalar geçmez, bülbüller ötmez
[FONT=Times New Roman, Times, serif]çiçekler açmaz bahçemde ah be gülüm

[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gitme
[FONT=Times New Roman, Times, serif]acılara mahkum olur yüreğim
[FONT=Times New Roman, Times, serif]ardında fırtınalar kalır, ayrılıklar, anılar, yanlızlıklar
[FONT=Times New Roman, Times, serif]boynu bükük aşklar, gözü yaşlı şarkılar
[FONT=Times New Roman, Times, serif]alışamam yokluğuna, yokluğun ölüm

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gitme
[FONT=Times New Roman, Times, serif]içimdeki bütün vagonlar devrilir
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bir kar yağar istasyonlara, üşürüm

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gel gitme sevgilim terketme benı
[FONT=Times New Roman, Times, serif]umutsuz çaresiz bekletme beni

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gitme
[FONT=Times New Roman, Times, serif]bütün ormanlar ateşe verilir
[FONT=Times New Roman, Times, serif]kuşlarda gider bu kent de, ölürüm

[FONT=Times New Roman, Times, serif]gitme kal
[FONT=Times New Roman, Times, serif]menevşeler açsın dağlarda
[FONT=Times New Roman, Times, serif]sevince dönüşsün gökyüzü
[FONT=Times New Roman, Times, serif]iki çığlık arasında bırakma beni ah gülüm
[FONT=Times New Roman, Times, serif]yokluğuna alışamam yokluğun ölüm
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Nuri Can

€L OLmuSuM

alıntı

BURLAHATUN · 9 Eki 2008

Sen benim “İmkansızımsın” demeseydin de,

“Seninle her imkansıza göğüs gererim” deseydin…

Belki tüm imkansızlıkları yok ederdim seninle…

Söylemedin ki…

Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim”
deseydin…
Başka yüreklerde olsan da varlığını hissedebilirdim,
bana ait olan hep bende kalır diye…
Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;

“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;

İnanırdım yüreğinin sadece benim için çarptığına,

cesaretine…

Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de,

“Sensizlik diye bir şey yok; sen var olmasan da

benimlesin” deseydin…

İnanırdım sevginin sonsuzluğuna, aşkın

sıcaklığına…

Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de

“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;

Uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende,

rüya olmaktan çıkarırdım bizi…

Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de,

“Sen aslında Bensin” deseydin…

Yokluğunda bile devam ettirirdim sen olmayı,

kendimi unutmak olsa da sonu…

Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de,

“Seni hep seveceğim” deseydin,

Yalan da olsa sevgin, hiç dönmeyecek olsan da

inanırdım bana bir gün döneceğine…

Beklerdim ömrümün sonuna kadar

gelmeyişlerini…

Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile
güzel” deseydin;
Ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde
yaşattığına, ne kadar uzak olsak da hep yüreğinde
yaşayacağıma…
Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;

“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;

Kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim, söylediğin

hakaretlerin altında bu denli ezilmezdim…

Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de

“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;

En azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…

Seni bana kendini tanıttığın gibi değil de, benim

tanımak istediğim,

O cesur, o gerçekçi, o mücadeleci, o sıcak, o delim

kalsaydın benliğimde…

Ama yapamadın ki…

Yapmadın ki…

alıntı

BURLAHATUN · 9 Eki 2008

Ayrılık dönüşü olmayan nehir
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyaşların kal diyor, Dudakların git

BURLAHATUN · 9 Eki 2008

bir gözyaşı gerekiyordu gittiğin gün!
sensizliğin hesabını gözlerimden sormak için değil!
yemin etmiştim ya! bedenimi gözyaşımla yıkayıp senden arınmaya,
bir gözyaşı gerekiyordu her zamankinden fazla!
biliyordum ne kadar ağlarsam,
ne kadar gözyaşı biriktirirsem avuçlarımda,
o kadar arınacaktım senden...
gidişin gözlerime hesabını sorsa da!
yemin etmiştim arınmış yüreğimi bir daha seninle doldurmamaya...
bir gözyaşı gerekiyordu gittiğin gün!
her zamankinden fazla...
alıntı

Şimdi Senden Geriye Kocaman Bir Ayrılık Var

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye

Yasaklı Üye