HAZAN Ve HÜZÜNLÜ Duyguları Sevenlere...

BU YAĞMUR

Bu yağmur, bu yağmur, bu kıldan ince,
Nefesten yumuşak, yağan bu yağmur.
Bu yağmur, bu yağmur, bir gün dinince,
Aynalar yüzümü tanımaz olur.

Bu yağmur, kanımı boğan bir iplik,
Tenimde acısız yatan bir bıçak.
Bu yağmur, yerde taş ve bende kemik,
Dayandıkça çisil çisil yağacak.

Bu yağmur, delilik vehminden üstün,
Karanlık, kovulmaz düşüncelerden.
Cinlerin beynimde yaptığı düğün,
Sulardan, seslerden ve gecelerden...

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Ben,

Yağmuru dileyen kuru toprağım

Sen gözyaşına bulutları sığdır da gel

Öyle bir gel ki

Alev alev düşsende dudaklarıma

Kana kana içeyim seni

Öyle bir gel ki

Çocuğun anasını emdiği gibi

Toprağım nemli bulutları delicesine emsin

Ben,

Güneşini yitirmiş son kardelenim

Sen avuçlarına güneşi al da gel

Öyle gel ki

Tenimde asırlık buzlar erisin

Öyle gel ki

Dallarım hep gülüşlerinde filizlensin.....

Ben,

Baharını yitirmiş tomurcuğum

Sen gülüşlerine baharı giydir de gel

Öyle bir gel ki

Üşüyen dallarım mutluluklara saçılsın

Öyle gel ki

Adın hep baharlarla anılsın.....

Ben,

Gözyaşını yüreğine hapsetmiş çocuğum

Sen gökkuşagını gözlerine giydir de gel

Öyle gel ki

Suskun gökyüzüm gülüşlerinle şenlensin

Öyle gel ki

Kurumuş gülüm sevdanla renklensin.....

Ben,

Yıldızlarını kaybetmiş geceyim

Sen saçlarına ısıkları taçlandır da gel

Öyle gel ki

Karanlığım gülüşlerinle hep aydınlansın

Öyle gel ki

Acılarım hep sevdanda parçalansın.....

Ben,

Çile hamurunda yoğrulmuş yorgunum

Sen yüreğine ölümsüz sevdanı al da gel

Öyle gel ki

Her nefesini kendime ömür bileyim

Öyle gel ki

Avuçlarından mutluluğun şerbetini içeyim .....

ismail sarıgene

Seni Ya$ıyorum..

Acılar biriktiriyorum masum avuçla çoçukların
yüreklerinde!
Şehre dar gelen bir hayalin tam ortasında kederle
çoğaltıyorum yırtık ceplerimde.
An geliyor bir ülkeye bölünüyor yüreğim ve an geliyor
dünya oluyor acımasızlığım yamacında yüreğim...
Saklı düşlerimin o en kayıp adresinde bir masala
dönüyor sözlerim.
Zamansızlığıma sığdıramadığım derim acılar saklı şimdi
kimliksiz düşlerinde!
Ben bi şehre çekip giderken bir ülkeye dönüyor yüreğim.
Ben şehir ve ülke iki bağımsız hayal atlası ve otam
ortasında ben masum avuçlu bir çoçuk yüreği...
Bütün terkedişlerime bir kandil yakıyorum gecenin sustuğu bu anda!
Bütün hayal kırıklıkları bütün sıradanlıklar ve bütün mavi olmayan aşklar birer birer kapı çalıp gidiyorlar.
Oysa bir yıldız sararken gamlı düşlerime ve kelimeleri hüznün rengine boyarken ardımda yaşamayağım herşey bir uçurum olup çıkıyor karşıma!
Zamanı karalıyorum silikleşen yazılarımın içinde ve gögün karanlığına hicran yazıyorum siz sabah soyunup uyurken bense gecenin tam koynunda.
Adını bile bilmediğim bütün sözlerin esaretini yaşıyorum.
Bütün savumasız korkukarımın cesur bir savaşcısıyım

sanki şuan çünkü ben;

Seni Ya$ıyorum

Ayrılıkların o kapanmaz yara gibi duran bütün ayraçlarını kaldırıyorum.
Tuz basıyorum özlemden çatlayan yüreğimin yarasına!
Akşamlar geceye soyunup dururken ve çekip giderken bütün eşgali yıldızların ben göğe yükseliyorum sanki!
Hz.isa oluyorum gögün avuçlarında bir zaman sonra sewgi yağdıracağım bu karanlık şehre ve bu kayıp dünya sahnesine!

SENİ YAŞIYORUM işte upuzun yolların umutlara bağlandığı uzak bir kentin en ücra yerinde!
İç cebimde melankolik bakışlarımdan bir tutam umut demeti ve yanlızlığıma tütsü yakarken ben,
sen gecenin ağaran saçlarıyla bir rüzgar olup geliyorsun taa o uzak kentlerden...
Ben bir ülke oluyorum işte o an bütün halklarıyla aşk dolu bir ülke!
şimdi masalsı bir güzelliğe kapılıyor gülüşlerim.
Şimdi benden kilometrelerce uzaktasın ama dokunsam heyecandan ölecekmiş gibisin ama yoksun işte.
Çelişkilerin acımasız derin çukurlarında bir yanım seni yaşıyorken bir yanım melali bir aşkı yoklayıp duruyor.
Ve acılar biriktiriyorum hiç durmadan minicik avuçlu çocukların gül kokan yüreklerinde!
Şehre dar gelen bir hayalin ortasında ben kederler çoğaltıyorum yırtık ceplerimde.
Sensizlikten kalma yanımın miladi aşk hüzünbazlığında hasrete dokunuyor umarsızca ellerim.
Gemisi batmak üzere olan bir kaptan gibiyim tıpkı gemi batıyor ve ben boğuluyor...
ki sen hala yoksun ben ben ben....

Seni Ya$ıyorum

Dayanılmaz korkular ve kaygılar var içimde.
Bitip giden bir ömrün sonbaharında ilk yaz sevmelerim var umuda yazılı mısralarımda.
Öyle çok şey varki dayanılmaz durur ruhumun çarmıha gerilmiş umutsuzluklarında!
Varların bir an da yoklara karıştığı bu hayat yokuşunda son efesim oldun sen ve yaşamsız bir mısramın en kederli yanında bir tatlı gülüş oldun sen

Seni Ya$ıyorum


Ve karanfil işlemeli mendillere sarıyorum şimdi bütün gülüşlerimi ve gecenin son yıldızıyla sana göndereceğim belki!
Belki benim yerim yerime o dokunacak tenine!
Belkide bu firari dokunuşlarım kaybolacak teninin gizemli evreninde!
Gözyaşlarım ıslatacak yüreğinde kuruyan düşten güzel çiçekleri ama sen bilmeyeceksin belkide bu acımasız sahtekar gülüşlerin içinde kaybedeksin benim bu masum gelişlerimi!
Oysa görmeyeceksin bir karanfilin gülücüğünü ve ağlarken kaybedeksin yüreğinde aşka dair bütün karanfilli sözlerimi ve son bakışlarımda ıslanacak bütün terkedişlerim
ama ben Seni Ya$ayacağım işte!

Zamanın en kötümser yerinde uzak bir şehirde bir yürek mesafesi kadar yakın edeceğim bekleyişlerimi.
Sensizliğin senli yokuşlarından yüreğin güç verecek bana ve çıkacağım ben o sensizlik yokuşlarını!
Sana ve aşka dair ne varsa yüreğimde bu kez onları biriktireceğim ben. Masum çocukların gülüşlerindende çalıp ve yırtık ceplerime doldurup bütün yıldızları bir gece yarısı sana getireceğim.Sensiz yaşamayı sensizliğin coğrafyasında bırakıp bambaşka bir iklimden hayaller çalarak ben sadece

Seni Ya$ayacağım​

alıntı

Kelebek Düşleri

karanlığın uğultusunda, sildiğim
yüreğimin kanı, mendilime bulaştıkça,
nerden bilirdim içimdeki zamanın,
akşam bulutlarını sardığını.
ne böyle azap gülleri gördüm,
ne böyle kara sevda hüznü.
körelmiş bir hançer gibi, kırgın suların
kırık değirmene çarpışını gördün mü,
gördün mü kumdan yapılmış gönül aşklarının
yağmurla silindiğini, gündüzleri.
karlı gecelerde yürekteki sevgiliyi,
karşında görebilmek,
kayıp şehrin kenar mahalle çocuksu
düşleri misali,
kurşun geçirmez gönlüm, yırtılarak
haykırdığı bir sabah türküsünü söylerken,
kavuşmak olsun, kelebek düşlerinde
her bahar gelişin.

Hasan Hüseyin Anmak

BEKLENEN


Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl Kısakürek

içinde tarifini yapamadığın acı varken susmak ve gülümsemek, bi insan için ne zor... bazen sen sussanda, susmayan bir çift gözün vardır, onlar pek bilmez susmayı, bazen sel olup akarken gözyaşların, bazende yılların bile silip atamayacağı acı olur kalbine saplanmış bi hançer gibi... yani diyeceğim oki susmak kolay deil gülümsemekse dahada zoru

düşler biriktirdim
bir papatya yaprağında
bir bir koptu düşler
ayaklar altında
(-di) li geçmiş zamanlarda
düşler...
düşler'di..

kırmızıya çaldım sabahı
bu sabahta hüzünlüydü güneş
ayaklarım çamur içinde
papatyam yerle bir
göğsümde bi sancı var bu gece
kime ağlamalıyım ?

kayıp gitti düşlerim
yağmurun suyuyla
fırtınaya yakalandım bu sabahta
kadere hüzünlüyüm.. yasındayım bugün..
hadi beyaza boya düşlerimi siyahı kaçırmalıyım . .

Bir kadını tanımak ¦ Bütün gel-gitleri, kaprisleri, küçük şımarıklıkları, korkuları, şaşkınlıkları, hercailikleri, hayal kırıklıkları, aşkları, terk edilişleri, başarıları, başarısızlıkları, kurnazlıkları, saflıkları, çocuk ağızları, şirinlikleri, küçük yalanları, büyük itirafları, kocaman yürekleri ile kendi olmaya çalışan kadınları tanımak… Bir kadını sevmekle başlar her şey ama bir kadını tanımakla varılır hayatın sırrına. Bir kadını tanımaya soyunmak zor ama keyifli bir yolculuğa çıkmaktır. Dört mevsimi bir yürekte buluşturur, bu yüzden de sürekli şaşırtırlar. Sürprizlerin ardı arkası kesilmez. Zordur anlamak onları. Benzemek gerekir anlayabilmek için belki de! Kendi zekasını hatırlatanları sever, sevgisini göstermekten ürkmeyenleri, sürprizlere hazırlıklı olanları bir de. Muson yağmurları gibi yağarken, Sahra'da çöl fırtınası koparıp ardından güneş olup ısıtabilirler. Dedim ya bir dünyadır kadınlar, yürekleriyle konuşan, gözleriyle gülen… Bir kadını sevmekle başlar her şey ama bir kadını tanımakla anlaşılır hayatın sırrına ancak aşkla varılacağı. Sevgi arsızıdır kadın. Verdiğinden daha fazlasını isteme bencilliğini gösterecek kadar sevgi arsızı… Bu yanını doyurunca şımaracağından korkanlar, birlikte çoğalacaklarını bilmeyenlerdir. Bir kadını sevmekle başlar her şey ama bir kadını tanımakla kanat çırpılır özgürlüğün bütün maviliklerine. Kendine inananlara, aşka inananlara koşar. Hem yaman bir aşk avcısı, hem de engebeli yollarda koşmaktan bitap aşk yorgunudur kadın. Bir kadını sevmekle başlar her şey ama bir kadını tanımakla çıkılır keyifli serüvenlere. Hayatla dalga geçmesini bilir kadın, tıpkı kendiyle dalga geçmesini bildiği gibi. Ağız dolusu gülüşlere teslim olur. Bir kadını sevmekle başlar her şey ama bir kadını tanımakla tanık olunur tutkuların gücüne. Göze alandır kadın. Çekip gitmeyi, sahip olduklarından vazgeçmeyi, karşılık beklememeyi… Mücadele eder, kızar, bağırır ama hep sever. Dedim ya bir dünyadır kadınlar, yürekleriyle konuşan, gözleriyle gülen… Yüreğini sevgiye açan ve sevmekten korkmayan bütün kadınlar gibi.. Şimdi bir düşünün, kaç kadını değil bir kadını tanıyabildiniz mi bugüne değin?? Tanrı, kadınlara geçmişi ve geleceği, erkeklere ise yaşadığı günü armağan etti, kadınlar geniş bir zamana yayıldıkları için huzursuz, erkekler daracık bir zamana sıkıştıkları için anlayışsız olurlar.

Ben bir kızım Anadoluda
doğmadan sönmüş yıldızım
anamın ak sütü gibiyim
suçsuzum günahsızım

doğmuşum ahırda, büyümüşüm yabanda
mektep yüzü görmemişim
satılmışım mal gibi, tarla gibi
al demişler almışım, kal demişler kalmışım
insan değilim yeryüzünde
çağımın gerisinde bırakılmışım
bahtsızlığım ezo gelinlerde türküleşmiş

ben bir kadınım Anadoluda
yoksuluk içinde yaşarım, yamalı giysiler içinde
baharımı yaşayamadan kararıp kalır düşlerim
kazma saplarındayım, buğday başaklarında
haziranın kırk derece sıcağında yoldaş olup erime
orak biçerim ağa tarlalarında
ellerim nasır, tabanlarım yarık
çatlak çatlak dudaklarım
demem kimseye niye çatladığını
küskünlüğüm kendime, küskünlüğüm hayata
küskünlüğüm dünyaya
küskünlüğüm ki, kavruk bir bozkır çiçeği

ben bir kadınım Anadoluda
yas içinde yaşarım, karalar içinde
her gün küçük çocuğumu kilitleyip evime
yanıma alıp kızamıklısını her sabah
belime bağladığım ekmek çıkınıyla
çapaya, çifte, oduna giderim
son çocuğumu tarlada doğurup
can veririm bozkırın kollarında
gelmez kimseler imdadıma

ben bir anayım Anadoluda
umudum harman yeri, saçlarım süpürge
yangınlı sevdaların yurdu yüreğim
bereket memelerimde savrulur
göğsümde beslenir Türkiye
kitaplar yazmaz beni şairler tanımaz
yalnızca bir simgeyim

ben bir anayım Anadoluda
ben bir bacıyım
yaralı bir yüreğim, paramparçayım
kah zincire vurulmuş köle, kah baştacıyım
kah gözyaşı, kah acıyım
ağıtlar dudağımda kanar, ırmaklar çığlığımda
taş olsam dayanırdım, toprak olsam dayanır
ama ben bir anayım
dağlarımca oğullarım, dallarımca kızlarım var

yaşlı bir çınarım ulu mu ulu
gövdem ihanetlerin izleriyle dolu
öfkem bu acıyı reva görenlere
duyun beni ey tanıyın beni
ben Zaza güzeli, ben Kürt kızıyım
ben Yörük esmeri, ben Laz gelini
her zulme boyun eğmiş, her acıya razıyım

ne kadar bağırsam da duyulmuyor sesim
Kıbele’yim ben, Helen’im, Belkıs’ım
Kezban’ım, Nergiz’im
Mezopotamya’yım, Likyalı prensesim
Fatma’yım, Emine’yim, Cankız’ım
namert ellerimle doğurdum sizi
duyun beni ey tanıyın beni
ben ********** Anadolu
gencecik ölümlerin yaslı gelini


Nuri CAN​

hepside birbirinden güzel resimler paylaşım için teşekür ederim

Kategori: -Siirler

Sahipsiz Bir Uçuruma Düştü Gözlerim
Kategori: -Siirler


Sahipsiz bir uçuruma düştü gözlerim
Aşkın yalnızlığına vurdum gecemi
Yine havada kan kokusu var.
Yine hüzün firarında yüreğim…
Uçurumlar özgürü bir failin günlüğünden düşüyorum.
Ve sayfa sayfa ölüyorum,
Sana yazılmış tozlu bir romanda
Beni ihbar ediyorsun ayrılığa,
Ayrılıksa kan kusturuyor,kelepçeli yalnızlığıma…

Kinim yeşeriyor sarı sayfalarda
Sisli bir kabus oluyorum.
Çatlayan bileklerim seni arıyor, dilim susuyor yine.
Olumsuz bir kent düşüyor yastığıma
Sen ölüm oluyorsun beynimin labirentlerinde.
Alnımda bir kavga duruyor ,kaşlarım ayrılığa çatılı,
Ben seni tüketiyorum ateş çemberi yaşamalarımda.
Ve tükenmişlik oluyorum ömrümün geri kalanında.
İçimde ölüyor bu şehrin insanları,
Ben yalın ayak kor taşıyorum kara kışlara.
Soğuğum sen ,gecem sen, yangınım sen …
Bir avuç kül savruluyor uzaklara,
Gözlerimde kan sonbahar kokularında.
Her hücremde bin intihar büyüyor.
Ve sen can çekişiyorsun kuytularımda.
Bense kayboluyorum…

Kategori: -Resimli_Siirler

Kategori: -Siirler

Orda Bir Yalnızlık Var / Hüseyin Avni ÇAKMAK
Kategori: -Siirler

Seni Sevmek ;
Acıya İnat
Hayata gülümseyebilmektir.

Seni Sevmek ;
Gözyaşında bile
Baharın soluklandığı gülüşünü hissedebilmektir.

Seni Sevmek ;
Karanlığa inat
Gözlerinde aydınlığı görebilmektir.

Seni Sevmek ;
Rüzgara inat
Gül kokulu nefesini içine çekebilmektir.

Seni Sevmek ;
Soğuğa inat
Her yağmur damlasını
Sen diye Seyredebilmektir.

Seni Sevmek ;
Sensizliğe inat
Bir ömür seni bekleyebilmektir.

Seni Sevmek ;
Ölüme inat
Güneşli sabahlarda
Mutlulukları gözlerinde yakayabilmektir.

İsmail Sarıgene

Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel...

Yürürken ağaçlara sular, aşkın damarlarımda akarken gel, Yürürken boş sokaklarda ben, yüreğim sen diye atarken gel, Yürürken gökte bulutlar, yepyeni baharlarla gel,

Yürürken ağaçlara sular, yürü gözlerimden kalbime kadar. Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel...
Erikler çiçek açarken, yazı yaban yeşerirken gel, Son cemresi de düşüp toprağa, toprak buharlaşırken gel, Yüreğim aşkınla dolup da, özlemin beni ağlatırken gel,

Gel sil gözlerimi, sana en ihtiyacım olduğu zaman gel. Bekliyorum, belki gelirsin diye, Eğer geleceksen, Bir nisan yağmurunun, o ılık bulutlarıyla gel...

Dilek ağacında, çaputlar renk değiştirmeden, Yatırlarda mumlar tükenip, ışıkları tam sönerken gel.

Göçmen kuşlar yeniden bir bir, sevinçlerle dönerken gel, Şiirler şarkı olup, sevdalı dillerde söylenirken gel.

Ve, senin için Allah'a açık ellerim yorgun düşerken, Yok ki derdime ortağım, kendi kendime dertleşirken gel..

bekliyorum biricigim vakit cok gec olmadan gel ....

büründüm gecenin karanlığına..
sensizligin sensiz ve derin acısında.. kayboluyorum..
gözümün önünde parlayan gözlerin..
ve aklımda yine.. bir tek sen..
unutuyorum tüm dünyayı..
dünyayla insanları.. insanlarla doğayı..
yani.. yani yaşamayi..
yaşamak sendin çünkü..
solunan her nefes.. içilen her damla suydun..
sevmek sendin..
sevilmenin hasretini yanında getirsen de..
gülmek sendin..
bir gülüşün bedelini binbir gözyaşıyla ödetsen de..
her şeydin.. her şeyin içindeydin..
ve.. yine sensizliğin sonsuz acısında kayboluyorum bu gece..
hicbir şeyin farkında olmadan..
tüm dünyadan elimi ayağımı çekmişim..
ve yalnızım.. tek başımayım..
etrafımda milyonlarca insan olmasına rağmen..
yalnızım.. çünkü..
sensizim..

Aşkım, bir tanem, sevgilim, her şeyim,*****…Bu hayatta basıma gelen en güzel, en eğlenceli,en tatlı,en mükemmel şeydin sen. Sen benim yasam destek ünitemdin, beni hayata, Allah a bağlayan şeydin.Öyle zor anımda geldin ki yanıma,bana her şeyi unutturdun..ama şimdi beni tekrar o hale sokuyorsun.keşke açık açık her şeyi söyleseydin bana, sevmiyorsan sevmiyorum deseydin,seviyorsan bile sevdiğini tam anlamıyla gösterseydin..Son konuşmamızda sana hala aşkım diyordum,bana aşkım deme diye msj attın bana.Olsun sen benim aşkımsın..Sakın arkamdan üzülme,en azından üzülmemeye çalış.Bu hayattayken değerimi bilmedin belki de. Belki de beni,benim seni aldığım kadar ciddiye almadın.Neden Bıraktın beni Be aşkım?O kadar hayalimiz varken,ben seni o kadar çok severken,senin için her şeyi göze alırken..Hiç mi değer vermedin bana?NEDEN NEDEN NEDEN…?

Annem,babam..sizlere diyecek lafım yok,ben hiçbir zaman size layık elvlat olamadım.Sizi bu hayatta hep üzüldüm..Ama beni kimsenin anlamadığı gibi sizde anlamadınız hiçbir zaman..Anacım sakın üzülme arkamdan,unutun beni.Baba senden bir tek isteğim var.Annemi sakın üzme..

Dostlarım,hiçbir zaman benim yanımda olmasanız da,varlığınızı biliyorum ben.******,****,*****,******,****..sizler çok iyi adamlarsınız.sizin gibi arkadaş bu hayatta bir insanın basına kolay kolay gelmez.Eminim bundan, ben sizlerin arkadaşlığına o kahpeye kanarak ihanet ettim.Şu son 1 yıldır hayatım o kadar acımasız,o kadar iğrenç,o kadar sıkıcı,o kadar boğucu geçti ki aklıma her turlu şey geldi.Ben hayatım boyunca hiç bu yılki kadar ağlamamış, bu kadar yalnız kalmamıştım.Hayatımda hiç yalnız basıma içki içmemişken,bu yıl birileriyle içmeyi özledim..

*****… sen bir baksa adamsın,benim için her zaman tepede yerin vardı.az önce seninle msn de konuştuk,bu yük bana çok ağır geliyor,tek ihtiyacım olan şey “dost” dedim,tek basıma kalkamıyorum bu ayrılığın altından dedim..senin lafın yine su oldu ”dostluklar tek basına kazanılıyor” ben sana karsı bir hata işledim,bu işlediğim hata benim sonumu getirdi.etrafım o kadar çok kalabalıktı ki zamanında,kimle konuşacağımı,kimle takılacağımı bilmezdim.ama şimdi..derdimi anlatacak, ağlayacak,gülecek,sigara isteyecek bir dostum bile kalmadı.bunun suçlusu tamamen benim…




Soruyorum Şimdi Size; Sizin Bu kadar Berbat Bir Haliniz Olsaydı, Ne Yapardınız??

Bu Dünyada Rahat Yok,Ölüm Belki Kurtuluş