Acının, yoksulluğun [FONT=times new roman,serif]yaşanmışlığın ortasında, ufacık bedenleri ile o minicik nasır tutmuş elleriyle yaşamı üretiyorlar.Omuzlarında boya sandıklarıyla yollarda, boylarının erişemediği işlerde çalışan kimi mecburiyetten kimi, zoraki çalıştırılan çocuklarımız...
Ülkesi Savaşda Olan Çocuklarımız...!!!
Bugün Dünyanın hemen her yerinde çocuklarımız istismar ediliyor.. Savaşlarda hiç acımadan.. hiç vicdanları sızlamadan Çocuklarımızın kanları dökülüyor... Çocuklarımız acı çekiyor.. o Ufacık bedenleri.. o ufacık yürekleri korku içinde.. En önemlisi ölüyor ve Öldürülüyorlar..
Bırakın Çocukları diledikleri gibi yaşasın.. Bırakın Çocukları istedikleri gibi sokaklarda, mahalle aralarında çocukluklarını yaşasın.. bir anlık zevk için dünyaya gelen çocukların hayatlarıyla oynamayalım.. Birşeyler yapalım.. Çocuklarımız için, Onlar bizim çocuklarımız.. artık güzel günler beklesin onları.. Umut dolu Güneşli günler yaratalım...
Cadii...
Çocuk, bugünün yarını, yarının umududur.
Çocukların nasihatten çok, iyi örneklere ihtiyacı vardır.
Çocukluğunu yaşayamamış bir insan, tam bir insan olamaz.
Çocuklar, yeni dökülmüş beton gibidirler. Üzerlerine ne düşse iz yapar.
Çocuk kokusu cennet kokularındandır.
Çocuğuna değer veren uluslar ölmez.
Bu günün küçüğü, yarının büyüğüdür.
Çocuk ulusun en kutsal varlığıdır.
Çocuk yuvanın mutluluğudur.
Çocuğun en önemli gıdası sevgidir.