Tuzla'da bedenim, yüreğim sende.
Önümde deniz, arkamda İstanbul.
Bugün 21 Aralık, en uzun gece.
Işıklar martıların bağrışında kararıyor.
Türklüğün çerisiyim.
Gece nöbetlerinde içimde anayurt,
Özlemimde sen.
Ötükenin yeşilliği karışıyor kızıl dumanlarıma.
3-5 düşünce, bir tutam tütün;
cam buğuları kararıyor isminin imcelerinde.
Tuzla devinimi yaşanırken sonbaharda,
İlk kar yağışı düşüyor koşu kararımda.
Yansılar beliriyordu, görmemde, işitmemde.
Kar erimesinin ayazı vuruyordu dizelerime
-sensiz-
Gece yarısı bir başka, tan yeli bir başka.
Esiyor tırmanarak yedi tepeyi
-bir yalım sessiz-
Yaşanıyor devinimler, yürüyüş kararları saplanıyor.
Güneşin doğması bir, batması bir.
Gün geceden sıyrılıyor gökyüzünde.
Yağız yeryüzü ayak seslerinin iniltisinde.
Kar yağıyor usul usul Marmara'ya.
Bense yağmur kurutuyorum senin için.
Geleceğim bir gün, getireceğim damla damla özlemimi.
Yeşillerin içinde dalgalanacak tren yolu.
İnzibatlar görmeyecek sana gelişimi.
Demirden örülü düşünceler kaplayacak.
Gün sayacağım, çentikler kararacak.
Aysız bir gecenin koynunda sabahlayacak dizelerim.
gün yanacak, günler yanacak, ben sana kavuşacağım.
Şahin Mete Durmuş