YÜZ YILLIK DÜŞMAN,YÜZ SAATTE DOST OLMAZ...
Ermenistan sınır kapısını Türkiye açmalı mı?
Ermenistan ile iyi ilişkiler geliştirmeye Türk Devleti, Türk Ulusu başlamalı mı?
Kişisel fikirlerimi yazacağım. Haksızlıklara boyun eğen namerttir.
Ezilenlere tekme atan, ezenlere alkış tutan daha da namerttir.
Avrasya televizyonunda 2 sene önce bir Azeri profesör çıktı. Ağladı adam. Gözlerinden yaşlar boşandı, sesi titredi, üzüntüden konuşamadı. Elinde bir kitap vardı. Kitap Ermeni asıllı bir yazara aitti.
(Şimdi hatırlamıyorum bu yazarın ismini, Avrupa’da veya Amerika’da yaşadığını hatırlıyorum. Azeri profesörün ismini de maalesef hatırlamıyorum.)
Ermeni asıllı yazar Hocali katliamında bulunmuş eski bir Ermeni komiteci veya asker.
Türk kadınlarına eşlerinin ve çocuklarının gözleri önünde tecavüz etmişler. Küçük Türk Kızlarına, annelerinin, babalarının gözleri önünde tecavüz etmişler.
Duvarlara çarmıha gerip çivilemişler. Kadınların memelerini kesmişler ve ağlayan bebeklerin ağızlarına tıkayarak o bebekleri o şekilde öldürmüşler.
Bazı bebekleri de havaya atıp, yer düşerken altlarına süngü tutarak öldürmüşler.
Kestikleri küçük çocuk kafasıyla dakikalarca ayak topu, futbol oynamışlar.
1914 de daha da şeytani katliamlar, vahşetler yapmışlar Türkiye’de.
Tüm bunlar yetmiyormuş gibi, yıllardır Türkiye’ye "soy kırımı tanıyın’’ diye dayatan ve bunu uluslar arası bir reklama dönüştüren, Amerika’da beyaz sarayın tam yanında sözde soykırım müzesi açan, Karabağ’daki işgalini hala sürdüren, şarkıcılarının besteledikleri şarkılarda dahi Türklerin barbar olduğu vurgulanan, futbol maçlarında Türkler aleyhinde sloganların yazıldığı tişörtleri seyircilere, hem de Türk seyircilerine dağıtmaya, giydirmeye çalışan Ermeni politikaları ile Ermeni düşmanlığı ile dost olacağız, sınırlarımızı açacağız ve hep beraber tarihimizle yüzleşeceğiz.
Öyle mi?
Öyleyse açın sınırları. Hatta gümrük, vize işlemlerinden de muaf tutun onları. Hatta onları kardeş millet falan da ilan edebiliriz.
Hayırlı olsun!
Ama hem Allah’tan hem de onca şehit edilen Türk ruhlarından utanmamız lazımdır, korkmamız, çekinmemiz lazımdır.
Azerbaycan ile iki ayrı devlet olabiliriz. Ama Özbekler, Kırgızlar, Kuzey Kıbrıs, Türkistan, Türkmenistan, Tatarlar, Ahıskalılar, Kırım Türkleri, Avarlar, Kazaklar gibi;
Biz hepimiz bir milletiz. Tarihimiz, köklerimiz, kültürümüz, atalarımız aynı.
Kendi ailemize ihanet etmekle, birbirimize ihanet etmek arasında,bence fark yoktur.
Kısacası; Obama öyle arzu etti diye, Karabağ’daki işgalini ve sözde soy kırım yalanını inatla sürdüren Ermenistan’a biz ne kollarımızı, ne kapımızı, ne yüreğimizi açabiliriz.
Böyle bir hakkımız ve lüksümüz yoktur.
Ermeniler dostluk istiyorlarsa, öncelikle, yalanlarına, işgallerine, uluslar arası sahtekarlıklarına son vermeleri gerekmektedir.
İki ülkenin başbakanının birbirine gülümsemesi ile öyle hemen dostluk başlamaz.
Ermenilerin açtıkları çok derin yaralar nasıl kapanacaktır?
Bunca katliam, bunca vahşet, bunca yalan.... ve biz Ermenilerle artık sarılıp öpüşeceğiz öyle mi?
Ya Obama ve bir çok insanın yakın tarihimizden haberi yok, ya da Onlar Ermenilerle çok yakın akraba, hısım, kardeş.
Hadi Amerikalılar öyle arzu ediyor, edebilir de, ama Türkiye, Azerbaycan; her ülkenin arzularına göre hareket edemezler.
Türk Milleti, Türk Ulusu, Türk Soydaşlar!
Ya böyle günlerde bir araya gelmelidir veya sonsuza kadar birbirinden uzak durmalıdır.
Benim diyeceğim budur ve bundan böyle ben hep böyle diyeceğim.