iyi bir nişancılık elinizdeki silaha ( piyade tüfeği için ) hakimiyetle başlar şimdi silaha hakimiyet nasıl olur onu öğreniyoruz :
Atış esnasında tüfeğe hakimiyet, faktörleri adı verilen faktörün uygulanması ile sağlanır. Bu faktörler şunlardır:
aSOL KOL VE SOL ELDEN YARARLANMA.
b-DIPÇIĞI OMUZ ÇUKURUNA YERLEŞTIRME.
c-KABZA KAVRAMA.
d-SAĞ KOL VE SAĞ DIRSEĞI KULLANMA.
e-KAYNAK YAPMA.
f-RAHAT BIR DURUŞ.
g-NEFES KESME.( nefes bitene kadar değil dikkat edin )
h-TETIK KONTROLU VE TETIK DÜŞÜRME( tetiği ezerek düşürme )
Burada ; bu faktörlerin nasıl uygulanacağını öğreneceksiniz.Daha sonra nişan vaziyetletleri eğitiminde bu faktörlerin her nişan vaziyetinde uygulanması ve pekiştirilmesi yapılacaktır.Tüfeğe hakimiyet esasları bütün nişan vaziyetlerinde ve atış esnasında tam olark uygulanmalıdır.Atış esnasında bu faktörler uygulanmadığı zaman atışta başarılı olmak ve attığını vurmak mümkün değildir.Atış esnasında ürkekliğin giderilmesi için eğitim ve manevra fişekleri kullanılır. Bu maksatla eğitilen personele gösterilmeden eğitim ve manevra fişekleri karışık olarak ve bir sıra takip etmeden şarjöre yerleştirilir. Şarjör tüfeğe takılır. Nişancının tüfeğe hakimiyet esaslarınıuygulaması teker teker kontrol edilir. Bu konuda muhtemel kazaların önlenmesi için eğiticilerin özel dikkat göstermesi gerekir. Uygulamada, tüfeğe hakimiyet faktörlerinin hangisinde hata yapıyorsa nişancı o konunun düzeltilmesi için eğitime tabi tutulur. Bütün tüfeğe hakimiyet esasları doğru olarak uygulandıktan sonra her çeşit nişan vaziyetinde aynen uygulatılır.
Tüfeğe hakimiyet esaslarının doğru ve tam olarak uygulanması atış esnasında da sağlanır. Bu esaslar aşağıda gözden geçirilmiştir.
a.SOL KOL VE SOL ELDEN YARARLANNMA:
(1)Avcı sol elini, başparmak ayrı, diğer dört parmak bitişik (V) şeklinde açar ve el kundağını V!nin tabanına terleştirip hafifçe tutar.
(2)Baş parmağın etli kısmı tüfeğim altında kalmalı ve baş parmak tüfeğin yan tarafına dayanmalıdır.
(3)Sol bilek düzdür(kol kemiğin uzantısında).
(4)Kemik desteği sağlamak ve kol adalelerinin zorlanmasının önlemek için, sol kol mümkün olduğu kadar tüfeğin altında olmalıdır.
(5)Dirseğin tüfek hizasından 5-6 cm.den daha fazla yana açılmamasına dikkat ederek dirsek, dirsek kemiğinin hemen gerisinden yere dayanır.
(6)Sol kol tüfeğin altında değilse vücut nişan hattının doğusuna kaydırılarak kolayca tüfeğin altına getirilir. Sol kolu tüfeğin altına getirebilmek için adaleleri kasmak hatalı olur.
(7)G3 P. Tf ile çalışırken acemi erler başlangıçta sol el ile şarjörün ilerisinden tutmakta zorlanırlarsa da temel beden eğitimi içerisinde güç geliştirici hareketleri yaparak adalelerini kuvvetlendirdikçe bu zorluk kalmaz.
b.DİPÇİĞİ OMUZ ÇUKURUNA YERLEŞTİRME:
Dipçik tabanını omuz çukuruna doğru olarak yerleştirmek, her atımdan sonar nişan hattının bozulmamasını sağlar ve tüfeğin geri tepmemsini azaltır. Dipçik tabanını doğru olarak omuz çukuruna yerleştirmek için vücut hafifçe sola yatırılır.sağ baş parmakla dipçik tabanından ileri doğru bastırılırken sağ omuz geriye sağ dirsek yukarıya doğru kaydırılarak tüfek, sol elin ve tüfek kayışının yardımıyla omuz çukuruna bastırılır. Kayıştan da yararlanılarak, fazla bir kuvvet harcamadan, tüfek omuz ile kayış arasına sıkıca oturmuş olur.
c.KABZA KAVRAMA:
Tabanca kabzalı tüfeklerde; kabza orta parmak ve yüzük parmağı ile önden sıkıca kavrandıktan sonar el geriye doğru gerilir ve baş parmağın etli kısmı kabzanın sol tarafına gelecek ve kabza, iki parmak ile gerilen deri arasında sıkıştırılacak şekilde kavranır ve tüfek omuza bastırılır. Kabza kavrandığında avuç içinde ve elin üst kısmı ile kabzanın üst arasında hiç boşluk kalmamalıdır. İşaret parmağı tüfeğe paralel olur(Tetiğe dokunulmaz). Serçe parmakla kabza hafifçe tutulur. Nişan hattı nişan noktasının yukarısında ise;serçe parmak sıkılarak, aşağısında ise; gevşetilerek nişan hattı nişan noktası ile çakıştırılır. Nişan hattı nişan noktasının çok aşağısında veya yukarısında ise; düzeltme, vücudu ileri geri kaydırılarak yapılır.
d.SAĞ KOL VE SAĞ DİRSEĞİ KULLANMA:
Kabza kavrandığında, kabzadaki elin durumu bozulmadan sağ dirsek, vücutla birlikte aşağı indirilerek yere dayanır.
Sağ dirsek vücudun rahatça yere yapışmasını engellemeyecek ve omuz kaslarını zorlamayacak şekilde mümkün olduğu kadar açığa ve vücudun az ilerisine konur.
e.KAYNAK YAPMA:
Yanak ile dipçik arasındaki temasa kaynak denir. Kabza kavrandıktan sonar, baş, dik tutularak elmacık kemiğinin slt tarafı taüfek dipçiğine dayanır. Kaynak meselesi, kişilerin yapısına gore farklı olbilir. Ancak genelde gözün geze mesafesi, 7-8 cm. Dir.
DİKKAT:Kaynak yapıldığında göz, nişan hattı hizasında olmalı ve her defasında aynı yere kaynak yapılmalıdır.
f.RAHAT BİR DURUŞ:
Avcı eri bir nişan vaziyrtinde bulunduğu durumdan rahatsız olmamalı, mümkün olduğu kadar rahat ve sakin bulunmaya alışmalıdır.
(I)Nişan alırken büütün adeleler gevşetilmiş olmalı, nişan almak için adaleler zorlanmamalı, nişan hatları vücut hareketleri ile düzeltilmelidir.
(II)Lüzumsuz yorgunluk ve adele gerginliği titremeye sebep olur. Bu titreme tüfeğe intikal eder ve doğra nişanın muhafazasını zorlaştırır.
(III)Şayet avcı rahat bir duruş temin edemiyorsa niaşn vaziyetinde hata vardır ve düzeltilmesi gerekir.
g.NEFES KESME:
Nefes kesme, avcını once derin bir nefes almasını ve kendisini zorlamadan, normal zamanlardaki gibi nefes verdşkten sonratetik düşürünceye kadar tutmasıdır. Nişan almadan once 3-4 defa nefes alıp vererek kan oksijene doyurulmalıdır.
(I)Avcı nian aldıktan sonar gözünü nişsan hattından ayırmadan nefesini keser. Nefes alırken arpaçığın, hedefi aşağıdan yukarıya doğru (6-12 istikametinde) ikiye bölmesi, nefes verdikçe aşağıya inerek ilk nişan noktasında durması gerekir. Arpacık hedesi dik olarak bölmüyorsa tüfek yan tutluyor demektir.Bu durumda önce tüfeğin düzeltilmesi gerekir.
(II)Nefes kestikten sonar 4-5 nci saniyelerde tetik boşluğu alınır, baskı arttırılarak gez ve arpacık kontrolü ile 5-9 ncu saniyeler arasında tetik düşürülür.
(III)Nefes kestikten sonra hala tetik düşürülmemişse, vücut kasılıp isabet ihtimali azalacağından yeniden vefes alıp nefes kesmelidir.
h.TETİK KONTROLÜ VE TETİK DÜŞÜRME:
(I)1.5 Kg. Ve daha hafif tetikler işaret parmağının uçtan birinci boğumunun (tırnağın bulunduğu boğum) etli kısmı ile, daha ağır tetikler işaret parmağın birinci boğumu ile düşürülür.
(II)Tetiği çekecek olan parmağın (işaret parmağının) diğer kısımları tüfek kundağına temas etmemeli, arada dörde katlanmış kağıt girecek kadar boşluk bulunmalıdır. Aksi taktirde tetik çekiyorum zannederek tüfeğe bastırılır ve titreme başlar.
(III)Tetik düşürmek için:
(aa)Nişan alınır.
(ab)Nefes kesilir.
(ac)Tetik istinada getirilir (boşluğu alınır).
(ad)Tetik düşürülür.
(IV)Tetik düşürülürken avcı nişan hattını kontrol eder, nişan hattı bozulduğunda tetik düşürülmez, yeniden nefes alınarak aynı işlemler tekrarlanır.
(V)Tetik tam geriye doğru, arttan bir basınçla yavaş yavaş bastırılarak düşürülür.
DİKKAT:Tetiğe sağ veya sol yandan baskı yapmak veya ani tetik düşürmek nişanı bozar atımların hedefe isabet etmesini engeller.
I.TÜFEK KAYIŞININ KULLANILMASI.
Havaya karşı nişan vaziyeti hariç diğer nişan vaziyetlerinde askı kayışından yararlanılır.
Askı kayışı ya tüfeğe takılı haliyle veya alt gerdaneden çıkarılıp ilmik yapılarak kullanılır.
(I)her iki ucu tüfeğe takılı iken askı kayışının kullanılması: Sol kol tüfekle kayış arasından heçirildikten sonar sol el dışa alınıp kayışın üzerinden tüfeği kavrar. Kayış sol kolun ya omuza veya dirseğe yakın kısmından geçirilmeli ve sol elin dış kısmına düz olarak dolanmalıdır.
(II)Kayışın ilmik yapılarak kullanılması: kayış alt gerdaneden çıkarıldıktan sonar ilmik yapılarak ilmiğin birleşme yeri kolun dış kısmında kalacak şekilde, sol kol omuza yakın kısmına kadar ilmikten geçirilir. Sol kol dışa dogru açıldıktan sonar, tüfek sol elle kayışın üzerinden kavranır.