George Washington komutası altında, İngiliz imparatorluğuna karşı verilen ve kazanılan bağımsızlık savaşından 13 yıl sonra, 1789'da, 13 "İngiliz sömürge eyaleti" aralarında anlaşarak Amerikan Birleşik Devletlerinin temelini attılar.
1945 yılında 7 ülke ile kurulan Arap Birliği’nin bugün 23 üye ülkesi var.
Irkı ayrı, dilleri ayrı, kültürleri birbirinden değişik ve hatta birbirleri ile yıllarca çatışan mezheplerin oluşturduğu 6 kurucu üye ülkeler Almanya, Fransa, İtalya, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg, 1957 yılında Avrupa Birliği’ni gerçekleştirdiler. Bugün, iktisadi ve siyasi manada sözü geçer bir cazibe noktası haline gelmiş olup, büyük ödünler vermek pahasına ve hatta parçalanmak tehlikesine rağmen, Türkiye’miz dahi bu birliğin bir parçası olma siyaseti gütmektedir.
Afrika ülkeleri bile yaşanan sömürge, savaş ve yoksulluk yılları ardından 2002'de 53 üye ülkenin katılımı ile kendi birliklerini kurdular. Hızla ilerleyen bu ülkeler geçmişin intikamını alırcasına birbirlerine kenetlenmiş durumdadırlar.
Ya bizler; tarihi, kültürü, dili ve özü bir olan Türkler?
Günümüz dünyasında "güçlü" olmanın "birlik" kurabilmek ile mümkün olduğunu idrak eden ve birliklerini kurabilen bir-çok dünya ülkesi, birliklerini kuramayan diğer ülkeleri daha da küçülterek yönetmek ve kendi imparatorluklarına dâhil etmek yolunda giderken, bizlere iki seçenek gözükmektedir; ya parçalanacağız ve bu birliklerin birer parçaları ve veya nüfuzları altında olacağız, ya da kendi birliğimizi kurup, "güçlü" ülkeler ve birlikler arasındaki yerimizi alacağız.
Vatan, her evladını göreve çağırıyor; 250 Milyon'dan fazla Türkün yaşadığı dünyamızda, AB benzeri ama bize özgü bir Türk Birliğinin kurulması mutlak şart olarak karşımızda durmaktadır. 7 bağımsız Türk Devletinin TürkBirdev olarak ekonomik ve askeri güçlerini bir birlik altında toplaması, oyunları bozan, senaryoları değiştiren ve devler arasında yerimizi almamızı sağlayan bir sürecin başlangıcı olacaktır.