aşkını ver bana... (ORUÇ)

aşkını ver bana...

[FONT=courier new,courier]Kim yalan söylemeyi,
[FONT=courier new,courier]yalanla iş yapmayı bırakmazsa,
[FONT=courier new,courier]Allah’ın onun yemesini,
[FONT=courier new,courier]içmesini terk etmesine ihtiyacı yoktur
[FONT=courier new,courier]Click here to view the original image of 600x432px.

[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Ebu Hüreyre (r.a.)’den rivayet edildiğine göre Rasûlullah şöyle buyurdu:
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]“Kim faziletine inanarak ve karşılığını Allah’tan bekleyerek ramazan orucunu tutarsa, geçmiş günahları bağışlanır
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Ebû Saîd el-Hudrî (r.a.)’den rivayet edildiğine göre Rasûlullah şöyle buyurdu:
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]“Allah rızası için bir gün oruç tutan kimseyi Allah Teâlâ, bu bir günlük oruç sebebiyle cehennem ateşinden yetmiş yıl uzak tutar.”
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Hz. Ebu Hureyre (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Kim bir orucluya iftar ettirirse, kendisine onun sevabi kadar sevap yazilir. Ustelik bu sebeple oruclunun seyabindan hicbir eksilme olmaz.'' Tirmizi, Savm 82, (807); Ibnu Mace, Siyam 45, (1746).
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]

[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Yine Hz. Ebu Hureyre (radiyallahu anh) anlatiyor: "ResuluIIah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Ramazan ayi girdigi zaman cennetin kapilari acilir, cehennemin kapilari kapanir ve seytanlar da zincire vurulur." Buhari, Savm 5, Bed'u'I-Halk 11, Muslim, Siyam 2, (1079); Nesai, Siyam 5, (4, 129).
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Hz. Enes (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam): "Ramazandan sonra hangi oruc efdaldir?'' diye sorulmustu, su cevabi verdi:
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]"Ramazani ta'zim icin Sa'ban!" Tekrar soruldu:
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]"Hangi sadaka efdaldir?''
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]"Ramazanda verilen!'' cevabini verdi.''
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Peygamber Efendimiz (s.a.v.): “Kim yalan söylemeyi, yalanla iş yapmayı bırakmazsa, Allah’ın onun yemesini, içmesini terk etmesine ihtiyacı yoktur.” buyuruyor.
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]“Oruçlunun uykusu ibadettir. Susması tesbihtir, amelleri misliyle kabul edilir, duası makbuldür, günahı affedilir.” buyuruyor Rasulullah (s.a.v.) Efendimiz.
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Rasulullah Efendimiz: “Oruç tutunuz ki sıhhat bulasınız.” buyurmuştur.
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Rasulullah Efendimizin: “Nice oruçlu insan vardır ki, orucundan nasibi sadece aç ve susuz kalmasıdır. Ve nice geceleri ibadetle geçiren vardır ki, bundan nasibi sadece uykusuz kalmasıdır.”

[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]

[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]HAYIRLI RAMAZANLAR, DUALARIMIZIN VE ORUÇLARIMIZIN KABUL OLMASI DİLEKLERİMLE

Sahabeler dediler ki: -Ya Resulullah! bizim her birimiz oruçluya iftar yemeği verecek güçte değildir. Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: “Allah bu sevabı bir hurma ile yahut bir yudum su yahut bir miktar süt ile iftar verenlere de verecektir. Bu ayda dört şeyi çok yapın: İkisi ile Rabbinizi razı edersiniz, İkisine ise sizin ihtiyacınız vardır. Rabbinizi razı kılacağınız iki şey şunlardır: Allah’’tan başka bir ilah bulunmadığına şehadet etmek, Allah’a karşı istiğfarda bulunmak. İhtiyacınız olan iki şeyde şunlardır: Allah’’tan cenneti isteyin. cehennemden ona sığınırsınız. Her kim oruçluya su verirse Allah Teala ona benim havuzumdan su içirecektir ki, cennete girinceye kadar bir daha susamayacaktır.”
Rabbimizden bu mübarek Ramazan ayını Ümmeti Muhammede hayırlı kılıp, bu kötü durumdan bizleri kurtarmasını niyaz ederiz. (Amin)

alıntı
​

​

​

Hoş geldin ateşim, yangınım, külüm. Ateş oldun. Avucumda tutamadım seni. İçime düştün. Kalbimin karasına çaldım kor yüreğini.

İbrahim[as] gibi gülden ateşlere düşürdün canımı. Ey “kavurucu ateşim” akla beni, yak kirlerimi. Ey yangınım, sen başkalarına sakla serinliğini, küle çevir bedenimi, benliğimi. Bir yangın yeridir Ramazan. Yüreğinin taraçalarına ötelerden kıvılcımlar sıçratır. Alnına göklerin sıcağını düşürür.
Click here to view the original image of 533x400px.

Secdelerce ısınır yüreğin. Ilık yağmurlar üşüşür tenine. Rahmetle ıslanırsın. Merhamet denizinde yıkanırsın. Ezelde ruhuna dokunan kutlu sesin yankısı yeniden erişir kulağına. *** Hoş geldin yolum, yoldaşım, menzilim. Yol oldun ruhuma. Dünyanın telaşından çekip aldın beni. Kalbimin serin vadisine taşıdın nefsimi. Beni benimle yeniden tanıştırdın. Yûnus[as] gibi denize attın, geceye bıraktın, balığın karnına soktun nefsimi. Kuraların hepsi bana çıktı. Nasıl da tanıdın “efendisinden kaçmış köle”yi

Ey yoldaşım, kötülerden sakla beni. Yolda bırak nefsimi. Bedenine konuktur Ramazan. Tenine yeniden ruh üfler gibi sessizce gelir, sessizce gider. Derin bir nefes gibi dudağından kalbine müjdeler yollar. Benliğin kabuğunu kırar, bencilliğin göğsünde yaralar açar. Seni sana bitiştirir. Maddenin labirentlerinde kaybolmuş ruhunu kardeş ruhlarla yeniden buluşturur, yeniden barıştırır. *** Hoş geldin ay yüzlüm, hilâl kaşlım, sevgilim.

Can oldun tenime. Yeryüzünün cezbesinden kopardın beni. Göklerin temâşasına kaptırdım gözlerimi. Yüzümü kutlu aynalarda seyrettim. Rüyânı görmek için Yûsuf[as] gibi kuyulardan topladım hücrelerimi. Ey göklüm, yanına al beni. Yüz üstü bırak kibrimi, bencilliğimi. Zamanın kutsanışıdır Ramazan. Hilâlin dokunuşuyla zaman mekana galip gelir. Kutsallık yörene gelir, yanına varır, eline doluşur. Sen onu arayıp bulmazsın, o seni bulur ve kucaklar. Sanki kıble sana yönelir. Sanki seccaden alnını öper. Sanki Kâbe sana yanaşır. Sanki En Sevgili[asm] evine konuk olur. Nereye gidersen git, yanında kalır Ramazan. ***

Hoş geldin bahar kokulum, çiçek tenlim, deniz gözlüm. Kabrimden kaldırdın beni. Adımı kazıdığım taşları kırdın. Sesimi yutan uçurumları uçuruma attın. Beni bana kattın yeniden. Sonsuzluğun müjdesini dokundurdun tenime. Bir İsâ[as] nefesi gibi dürttün kalbimi uykulardan. Ey gülüm, kokunu ver ruhuma. Uzaklara at cesedimi. Bir uyanıştır Ramazan. Açlığın incelttiği bedeninde ruhuna daha çok yer kalır. Benliğin kabından çıkarsın, kutsiyetin Kâbe’sine varırsın. Bencilliğin kafesinden kurtulursun, meleklerin kanatlarına tutunursun. Yetimlerin gözlerindeki eşsiz sevince mimar olursun. Yoksulların gönlünde taş üstüne taş koyarsın. Ellerin kalbine diğer ilk kez. Mûsa[as] gibi göğsünde “yedi beyza” taşırsın. Aklanırsın, arınırsın, kutsanırsın. ***

Hoş geldin tatlı sözlüm, gül yüzlüm, sultanım. Bak, nasıl da uslandım. Sözüne kandım. Bakışınla yıkandım. Hamdım, piştim, yandım. Huzuruna vardım. Yaralarımın hepsini kanattım. Hasretlerimin hepsini avuttum. Teselline susadım. Yüzüne acıktım. Orucunu tuttum. İftarına muntazırım. Yâkub[as] gibi gömleğinin kokusuyla açtın gözlerimi. Ey âl yanaklım, “hümeyrâm”, yüzünü değdir yüzüme. Sözünün meltemine savur benliğimi. Ne güzel terbiyedir oruç. Seni nefsinin karşısına koyar. Bedeninin kabuğuna derin çizikler atar.

Teninde gül kokulu yaralar açar. Yüreğine fısıldar: “Sen sana ait değilsin!” Mideni boşalttıkça, kalbini doyurur. Ötelerden gelen kutlu bir kervan olur; seni kuyuda bulur, cennet karşılığı Sahibine satar. Hoş geldin bi’tanem, nur tanem, nar tanem. Tut saçlarımdan kor gözlerinle. Ellerimi yu ellerinin ateşinde. Yüreğimi rehin tut sevdânın tenhasında. Yanımda kal, benimle kal, bana kal bütün bayramların arefesinde. Seni sana çağırıyor Ramazan.
Click here to view the original image of 600x560px.

​

​

​

Dün gece yine yapayalnız bir geceydi...
Gökyüzünün beni mest eden her durumuna kendimi usul usul bıraktım ve yıldızlara bakarken, senin de beni düşündüğünü düşünmekte teselli aradım...
öyle bir gece işte...
Tenha, terli ve yalnız!

Sana söylemiştim ya: Her gece, herkes kendi kendisiyle baş başadır; sadece orada yalan yoktur, riya yoktur ve gerçekte yalnız olup olmadığını sadece geceler fısıldar insana...

Gece bin kez yalnız olmadığımı fısıldadı nedense. Meğer insan inandığını ne çabuk yaşarmış bilmeden, beklemeden.
Tasavvur ediş bir oluşun gölgesinden ne çabuk ayırıyormuş kollarını.

Nasıl özlemişim içselliğini, anlatmama imkân yok.
İnan ki yok!

Sana karşı duygularımı sıralamayı her denememde, sana hissettiklerimin binde biri tükenmeden, kelime hazinem tükeniyor.

Yine de yüreğimi okuduğundan eminim.
Yürek okunur mu diye sormazsın değil mi?
Bilirsin, yürekler açılmamış kitaplardır. Sadece çok sevenler okuyabilir.

Adam sen de!
Bazen susmak, en güzel cümleleri kurmaktan daha güzeldir.

Bazen de boğaz kilitlenir. Bir şeyler boğazında düğümlenir insanın. Sonra gözler dolar, eller terler, dudaklar titrer...

Ağlama halidir. Bilirsin ben rahat ağlarım.
“Erkekler ağlamaz”mış, lâf!

Ağlamayı bilmeyen erkek, ölmüş duygular mezarlığına dönüşmüş demektir. Cesaret sert görüntü vermekte değil, içinden ağlamak geldiğinde ağlayabilmektedir. öyle olmasaydı Allah erkeklere gözyaşı vermezdi.

Yine de çok, çok, çok özleyince, susmak en iyisi oluyor...

En derin cümleler en narin nefeslerde soluk alıyor.

çok özlemiştim seni gerçekten, çok!
Her gece, saat yirmidörtlerde gökyüzüne bakar, sana iyi geceler dilerim sessiz nefeslerde. Derinden özlerim o saatlerde yine seni...

Böyle içseller, seninle çimlerin üstünde oturmuş gibi yaparım.

Dün gece, yine buğulu bir ilahi sesi gibi aktın kulaklarıma, gecenin dingin sessizliğini yırta yırta. Dikkat edince fark ettim ki, sahur davulu vuruyor.

Her tokmak, “gafil” kafalara iner gibi!
O gürültüde bile sevgi fısıltılarını duydum derinden.
Anladım ki, sen de beni seviyorsun.
Benim seni sevdiğim gibi mahcup, ürkek, sessiz seviyorsun.

Mutluluk duydum. Sahur sonrasında tüm geceyi derin bir hasretle kollarıma alıp huzur içinde uyudum.
Nasıl kıymetlisin bilsen, nasıl sevilensin, özlenensin.
çok özlemiştim seni, çoook...

Bu kez sana ulaşamayacağımı düşünüp korkmuştum. çabucak gelsin diye dualar etmiştim.

Hoşgeldin, hoş geldin yüreğime! Artık isteyişlerimi suskunluklarıma emanet etmiyorum.
Bağıra bağıra söylüyorum: “Ya Rabb, ramazan hürmetine!”
çok hürmetlisin çoook!

Hani geldiğinde yıllardan beri iftarına oturduğumuz eski yemek masası var ya, geçenlerde değiştirmek istediler yeni bir masayla, itiraz ettim. Yıllarla bütünleşmiş iftarlarımı “eski” diye sokağa attırır mıyım?

Ne eski ramazanlar eskir, ne eski iftarlar, ne de eski iftar sofraları! Her şey hep böyle kalır aslında, olduğu gibi. Sevgilerimiz, duygularımız eskimedikçe onlarla ilişkili olan hiçbir şey eskimez! Sen hiç eskimezsin. Kokun sinmiş yüreklere. Bu yüzden seninle yaşadığımız hiçbir anı değiştirmeyeceğim.

İyi ki geldin. İyi ki varsın. Yoksa günahlarımızla halimiz ne olurdu?

İş çıkışı epey bir yürüdüm dün. Birden yağmur başladı. Sırılsıklam ıslandım. Yalnız olduğumu düşünen dostlar, eşlik etmek istediler, sağolsunlar.

Kıs kıs güldüm.
Seni görememişlerdi. Oysa yanımdaydın. Birlikte ıslanıyorduk Rabbimin rahmet serpintilerinde.
Sonra yağmur dindi. Güneşe birlikte gülümsedik. O anda ne dualar ettim bilsen. Benden hoşnut olman için ne dualar ettim.

O zaman yine seni özledim. Meğer insan çok sever ve isterse, yanında olanı bile özlermiş. Bunu dün fark ettim: Dün iş çıkışı ıslandıktan sonra açan güneşe birlikte gülümserken...

Her hali her halimle özdeş sevgili, seni seviyorum. özlediğim, gözlediğim, özümsemeye çalıştığım dost, hoş geldin.

Kızdırsam bile kızma olur mu?
Duygusal yazarın duygu dünyasıdır de, üstünde durma.
Seni cihana haykırmadığıma da aldırma sakın!

Ben seni Allah'a anlattım. çünkü sen bana Allah’tan armağansın. Ben Allah’a söylediğimi, başka hiç kimseye söylemem. O bilsin yeter.
Şu âlemde her zerreye söylemek istediklerimi bile sadece Allah’a söylerim ben.

O anlasın yeter. Başkası umurumda bile değil!
Beni sadece O'nun tasdiki ilgilendiriyor.
Seni bana nasip eden de O.
İyi ki geldin ey ramazan, hoş geldin!



YAVUZ BAHADIROĞLU

HOŞ GELDİN YÜREĞİME​

​