Acıyla yoğruldu,çileyle birleşti bu millet,
Yeter artık çektiğimiz nedir bu yeni çağ denen illet?
İlle de Türklüğü yok edeceğim diyorsan, sen git bu lafları Çin’e dinlet.
Ne kürt yıkabilir bizi,ne de soysuz başka bir millet..
Bu hesap sorulmaz sanma,
Türk’le kürdü bir tutma
Bu ampülleri nasıl yaktıysa, fişini çekmesini de,
Söndürmesini de iyi bilir bu millet.
Ne töre bıraktın ne Türklük ne de Türkçe,
Bunları yok edeceğini sanıyorsan,
Ancak görürsün kömür renkli düşlerinde.
Kahrımız çekilmeye görsün,
Sabrımız taşmaya görsün,
Sen bunları fark edemeyecek kadar körsün.
Türk; milletlerin en sabırlısıdır.
Su akar bakar,
Su akar bakar,
Kan akarsa coşar.
Sen bunları göremeyecek kadar körsün.
Lakin kılıçlarımız kınlarından çıkmaya,
Oturduğumuz yerden kalkmaya görülsün.
Geç kalkarız fakat,
Kalktığımızda da taşkınız.
Taş üstünde taş,
Baş üstünde baş,
Kıbrıs adasında rum bırakmayız.
1071’di yedin ilk tokadımızı,
1453’de kalbine tuğunu dikti Ulubatlı.
Viyana’daydık.. İhanete uğramasak zor kurtarırdın paçayı..
Çanakkale’yi, Sakarya’yı, İzmir’i, Ankara’yı,
Mustafa Kemal’i bilmem hatırlatmama gerek var mı?
74’tü karadan, denizden, havadan indi Türk’ün demir yumruğu başına,
Kuzeyden girdik, Güneyden çıktık da,
Dostların bile seni zor kurtardı hatırladın mı?
Açtırma Türk’ün ağzını,
Söyletme Kardak’ı,
Bir avuç Türk Aslanı’nın seni mahvettiğini duymayan kaldı mı?
Var git işine,
Söyletme ozanları..
Bu destanlarda ben kimim?
Siz kimsiniz a beyler?
Doğru sözü; dağ, taş, ova, deniz,
Kültegin Kitabesi söyler.
M.Kemal'in Çerisi
Gök Yeleli Bozkurt